Brahms - String Sextets

1 I. Allegro ma non troppo - 014:45
2 II. Andante ma moderato - 009:32
3 III. Scherzo. Allegro molto - 003:10
4 IV. Rondo. Poco Allegretto e grazioso - 010:01
5 I. Allegro non troppo - 013:55
6 II. Scherzo. Allegro non troppo - Presto giocoso - 007:25
7 III.Poco Adagio - 008:23
8 IV. Poco Allegro - 008:04

Vanwege de ongebruikelijke bezetting zijn de twee strijksextetten van Brahms weinig in concertzalen te horen. Opnamen zijn er des te meer van. Vroeger hebben legendarische musici als Pablo Casals, Jasha Heifetz en Yehudi Menuhin wel meegewerkt aan zulke opnamen. Nu heeft het Belcea Kwartet de handen ineengeslagen met de altvioliste Tabea Zimmermann en de cellist Jean-Guihen Queyras. Net als het strijkkwartet behoren zij tot de wereldtop maar hebben ze geen last van sterallures. Integendeel, ze voegen zich prachtig in het subtiele samenspel, dat geen moment doet denken aan een gelegenheidsensemble. Deze musici kunnen de overmacht van een volledig symfonieorkest suggereren maar ook en vooral de intimiteit van de fijnste kamermuziek tot diep in de ziel laten doordringen. In het eerste sextet is het alsof de lente aanbreekt met een betoverende kleurenpracht. Waar nodig, is de toon fluwelig en de ritmiek elegant, maar er is nooit sprake van mooidoenerij. Steeds blijft er iets van de aardse natuur van volksmuziek meeklinken. Ook in het mysterieuze en wat dramatischer aandoende tweede sextet spreekt Brahms via dit ideale medium recht tot het hart. Kortom: componist en musici hebben elkaar gevonden in de mooist denkbare kamermuziek.

Eddie Vetter (Klassieke Zaken 1-2022)